شهید حسین تخكش | شهید صفرعلی گندمكار | شهید علیرضامحلوجی | شهید حسین حسنیان |
شهید غلامرضاغفاریان | شهید محسن شاپوری نژاد | شهید سیدقوام سیدی | شهید سیدحسین میرصیفی |
شهید مسعودغلامی | شهید غلامرضا غلامی | شهید سیدحسن سیدی | شهید احمدقاسمی |
شهید محسن خراسانی | شهید سیدرضا | شهید سیدمحمدسیدی | شهید حسن طالاری |
شهید اسماعیل حمیدی | شهید سعدالله كرمانی | شهید مجیدحلوایی | شهید محمدعلی رضایی |
شهید احمداصغرزاده | شهید علی اكبرعرشی | شهید علی تاجری | شهید احسان تاجری |
شهید محمدحسین نجفی | شهید حسین گندمكار | شهید حسین سلمانیان | شهید احسان محرابی |
شهید تقی یوسفی | شهید حسین تقی پور | شهید محمدرضا رحیمی | شهید عباس سلمانیان |
شهید حسین شریعتی | شهید محمد دژاگاه | شهید محمدعلی پاکزادنسب | شهید احمد موته ای |
شهید مجیدمعصومی | شهید مهدی معصومی | شهید محسن عرب زاده | شهید علی عبدالهی |
شهید غلامرضا گلی | شهید محمدرضا عصاریان | شهید حسین مسگری | شهید محمدرضا نخكوب |
شهید ماشالله اریانپور | شهید محمدحسین عبدالهی | شهید علی اكبرحلاجی | شهید مهدی نراقی |
شهید حسین تقی | شهیدحسین فرجی | شهید محمدعرشی | شهید حمیدرضا عباسی |
شهید حمیدرضاخبازی | شهید عباس عباسی مقدم | شهید مجیدحلاجی | شهید تقی روشنی |
شهید ابراهیم آبایی | شهیدان تقی زاده | شهید سیدمصطفی واجدی | شهید عطارنیاسر |
از کودکی همیشه این سوال برایم مطرح بود که چرا قطار تا وقتی ایستاده است کسی به او سنگ نمی زند اما وقتی قطار به راه افتاد سنگباران می شود این معما برایم بود تا وقتی که بزرگ شدم و وارد اجتماع شدم دیدم این قانون کلی زندگی ما ایرانیان است که هر کسی و هر چیزی تا وقتی که ساکن است مورد احترام است . تا ساکت است مورد تعظیم و تبجیل است اما همینکه به راه افتاد و یک قدم برداشت نه تنها کسی کمکش نمیکند ، بلکه سنگ است که بطرف او پرتاب میشود و این نشانه یک جامعه مرده است ولی یک جامعه زنده فقط برای کسانی احترام قائل است که : متکلم هستند نه ساکت ، متحرکند نه ساکن ، باخبرترند نه بیخبرتر |
درباره این سایت